Glaucoom is een progressieve optico-neuropathie met karakteristieke afwijkingen aan de oogzenuw waarbij specifieke gezichtsvelduitval optreedt. Hierbij is een verhoogde oogdruk een risicofactor. In de volksmond wordt de oogaandoening glaucoom nog vaak ‘groene staar’ genoemd. Deze term is verouderd en wordt in de medische wereld echter niet meer gebruikt.
Glaucoom wordt meestal geassocieerd met een verhoogde oogdruk, maar dit is niet altijd het geval. Je kunt ook glaucoom hebben met een normale oogdruk. Er zijn verschillende typen glaucoom waarbij de oorzaak dus ook kan variëren. Glaucoom werd vroeger in de volksmond groene staar genoemd deze term gerbuiken we hedendaags niet meer.
Bij de meest voorkomende typen van verhoogde oogdruk speelt een verstoring van de afvoer van het kamerwater in het oog een rol. Door de verhoogde oogdruk die daardoor ontstaat, kunnen de oogzenuwvezels geleidelijk aan afsterven. Dit resulteert dus in een typisch gezichtsveld uitval, beginnend in het perifere gezichtsveld. Glaucoom kan echter ook ontstaan bij een normale oogdruk en wordt normale oogdruk glaucoom genoemd.
De klachten van glaucoom zijn afhankelijk van het type glaucoom. Chronisch glaucoom begint meestal sluipend en wordt pas in vergevorderd stadium opgemerkt. Het gedeelte dat wegvalt wordt door de hersenen vaak ingevuld. Als de uitval toeneemt, wordt het gezichtsveld steeds kleiner. De schade die optreedt is helaas niet meer te herstellen en behandeling is daarom ook gericht op het vertragen of uitstellen van progressie in schade. Vroege opsporing is daarom belangrijk! Onbehandeld kan glaucoom leiden tot slechtziendheid of zelfs blindheid.
Een verhoogde oogdruk geeft pas duidelijk merkbare klachten als deze acuut optreedt. Dit gaat meestal gepaard met wazig zien, een rood oog, hoofdpijn, misselijkheid en braken. Het is belangrijk om bij deze klachten snel een arts te waarschuwen, omdat uw oogzenuw al na één of twee dagen onherstelbaar beschadigd kan zijn.
Er zijn een aantal risicofactoren die de kans op glaucoom kunnen vergroten. Deze gelden voor zowel chronische als acuut glaucoom en zijn als volgt:
De belangrijkste onderzoeksmethoden bij glaucoom zijn:
Patiënten met oogheelkundige klachten kunnen worden verwezen naar de optometrist bij van de Wetering. Dit met onder andere als doel de oogarts te ontlasten. Dit bezoek wordt vergoed en gaat niet van het eigen risico af. Een verwijzing van een huisarts is dan noodzakelijk.